Η Κούβα, το ιστορικό και αγέρωχο κράτος της Καραϊβικής, δικαίωσε άλλη μια φορά, τον καιρό της πανδημίας, τη συλλογική απόφαση του λαού του για μια ανεξάρτητη πορεία με πρώτιστο καθήκον την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
Με την έγκαιρη και αποτελεσματική περίθαλψη του λαού της, τις ιατρικές μπριγάδες της να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όλη την υφήλιο, αλλά και πρωτοποριακά ιατρικά επιτεύγματα (2 εγκεκριμένα εμβόλια, θεραπείες κατά του ιού κλπ.), έγινε άλλη μια φορά ένας φωτεινός φάρος σε μια ομιχλώδη πραγματικότητα, εκπέμποντας προς όλους τους λαούς το μήνυμα της συνεργασίας, της συλλογικής και ισότιμης συμβίωσης των λαών.
Είναι αυτό το μήνυμα που εισέπραξαν οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας στην Ελλάδα και πολύ περισσότεροι παγκόσμια που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και υπέγραψαν για να δοθεί το Νόμπελ στους Γιατρούς της Κούβας, όχι μόνο για να επιβραβευτεί αυτή η προσπάθεια του κουβανικού λαού, αλλά και για να δυναμώσει, να διαδοθεί ακόμα περισσότερο και να μείνει άσβεστο το μήνυμά του προς τον κόσμο.
Την ίδια όμως στιγμή που η Κούβα προσφέρει απλόχερα τη βοήθειά της παντού, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ επιμένουν στη λογική του στραγγαλισμού του κουβανικού λαού, με την επιβολή απίστευτα σκληρών κυρώσεων. Είναι η ίδια σκληρή και αδιέξοδη λογική που οδήγησε τους λαούς των χωρών τους να μετράνε εκατόμβες νεκρών από την πανδημία, δεκάδες εκατομμύρια ανέργων και φτωχοποιημένων από μια παραπαίουσα οικονομία.
Η αλλαγή στη διακυβέρνηση των ΗΠΑ από τον Τραμπ στον Μπάιντεν, δεν άλλαξε την πολιτική απόφαση των ιμπεριαλιστικών ελίτ να «στραγγαλίσουν» οικονομικά το νησί. Αντίθετα, συνεχίζουν να εφαρμόζουν ακόμα και τις ανελέητες επιπλέον κυρώσεις που επέβαλε η διακυβέρνηση Τραμπ, αποδεικνύοντας άλλη μια φορά ότι… δεν αλλάζει ο Μανολιός, φορώντας τα ρούχα του αλλιώς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση από την πλευρά της έφτασε στο σημείο να ανακαλέσει ακόμα και τον Πρέσβη της στην Κούβα, μόνο και μόνο επειδή ο τελευταίος στήριξε κείμενο που καλούσε τον Πρόεδρο Μπάιντεν να άρει τον αποκλεισμό, παρότι στον ΟΗΕ και η ΕΕ έχει ψηφίσει κατά του αποκλεισμού, μην μπορώντας να δικαιολογήσει την απαράδεκτη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου που σηματοδοτεί αυτή η πολιτική.
Παρά όμως τις εκφρασμένες πολιτικές των κυρίαρχων ελίτ, οι λαοί έχουν άλλη γνώμη. Το κίνημα αλληλεγγύης στην Κούβα έχει πάρει απρόβλεπτα μεγάλες διαστάσεις. Οι πορείες με το όνομα «Γέφυρες Αγάπης» και βασικό τους σύνθημα την άρση του αποκλεισμού, έχουν αγκαλιάσει όλη τη Βόρεια Αμερική, από το Μαϊάμι, το Σιάτλ, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, μέχρι τη Μινέαπολη και την Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, μέχρι την Οτάβα και το Μόντρεαλ στον Καναδά.
Στην Ευρώπη το πανευρωπαϊκό κάλεσμα για πάλη ενάντια στον αποκλεισμό της Κούβας, εμπλουτίζεται με σειρά από πρωτοβουλίες, όπως η διαρκής πορεία γύρω από το Δουβλίνο στην Ιρλανδία, η προγραμματισμένη πορεία με ποδήλατα από την Πρεσβεία της Κούβας προς την Πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο κλπ. ενώ το μάζεμα των υπογραφών για λήξη του αποκλεισμού, συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
Η παρουσία της Ελλάδας στο κίνημα αυτό είναι ήδη αισθητή και μπορεί να δυναμώσει, καταφέρνοντας να εκφράσει τους χιλιάδες που ήδη συμμετέχουν στις δράσεις που κατά καιρούς διοργανώνονται, αλλά και όσους δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να συναντήσουμε. Έτσι ώστε το μήνυμα της Κούβας να φτάσει σε κάθε Δήμο, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε σημείο συνάντησης της νεολαίας. Και από κάθε χώρο να ακουστεί η ίδια απαίτηση για ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ.
