Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ

Marwan E. Toubassi

Πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης

"Δεν είμαστε εναντίον των Εβραίων. Είμαστε Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί. Ένας Παλαιστίνιος μουσουλμάνος ή χριστιανός που λέει, «είμαι εναντίον Εβραίων ή κατά της Τόρα» είναι αιρετικός ». Τα λόγια αυτά δεν τα είπε μουσουλμάνος κληρικός ή χριστιανός πάστορας, είναι τα λόγια του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, Πρόεδρου του Κράτους της Παλαιστίνης. Αποτελούν μέρος της ομιλίας που εκφώνησε μπροστά στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη εβδομάδα. Είναι μια θαρραλέα και εκτεταμένη δήλωση, ένα μήνυμα στο οποίο όλοι πιστεύουμε. Δεν είμαστε εναντίον των Εβραίων, είμαστε κατά των αποικιοκρατών κατακτητών που προσπαθούν εδώ και πάνω από επτά δεκαετίες να καταπατήσουν τα δικαιώματά μας στην πατρίδα μας, τα όνειρά μας για ελευθερία και ειρήνη, συντηρώντας την ιστορική αδικία. Το Ισραήλ δεν αντιπροσωπεύει τον Ιουδαϊσμό, το σιωνιστικό κίνημα εκμεταλλεύεται τους Εβραίους ώστε να εφαρμόσει το αποικιακό έργο του, το οποίο έχει δημιουργήσει 70 χρόνια συνεχιζόμενου ολοκαυτώματος εναντίον του λαού μου.

Τη φράση: "Ό,τι και να συμβεί, δεν θα καταφύγουμε σε τρομοκρατικές ενέργειες, δεν είμαστε τρομοκράτες", την επαναλάμβανε ο Πρόεδρος μου επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, μαζί με τα λόγια του για την ειρήνη, τη συνεργασία και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε τη ζωή και κουβαλάμε μια μεγάλη ιστορία  κουλτούρας, παιδείας και πολιτισμού.

Είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστεί κανείς από την επιμονή του Προέδρου Αμπάς, ο οποίος χτυπά την πόρτα των Ηνωμένων Εθνών για πάνω από μια δεκαετία ώστε να πειστούν τα κράτη-μέλη να δώσουν ελπίδα στον παλαιστινιακό λαό μου, αναγνωρίζοντας το δικαίωμά του να ιδρύσει ένα κράτος εντός των προ του 1967 συνόρων, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του, παράλληλα με το Ισραήλ, και να επιλύσει το ζήτημα των προσφύγων με βάση το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ,  οι οποίοι εκδιώχθηκαν βίαια και υπέστησαν εθνοκάθαρση το 1948, το 1967 και κατά τη διάρκεια 70 ακόμη σφαγών μίσους εναντίον του λαού και που έχουν οδηγήσει μέχρι σήμερα στη δολοφονία περισσότερων από 100.000 Παλαιστινίων, τον βίαιο εκτοπισμό, την ολοκληρωτική καταστροφή 531 χωριών και τη φυλάκιση ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων από το 1967.

Σε ομιλία του τον Σεπτέμβριο του 2014 ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρός μου μνημόνευσε τους στίχους του Παλαιστίνιου εθνικού μας ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς: «Πάσχουμε από μια ανίατη ασθένεια που ονομάζεται ελπίδα». και συνέχισε λέγοντας, "Μην σκοτώνετε την ελπίδα του παλαιστινιακού λαού", υπενθυμίζοντάς μας τον αείμνηστο ηγέτη Αραφάτ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ενώπιον του ΟΗΕ το 1974, όπου είπε: "Ήρθα εδώ με ένα κλαδί ελιάς στο ένα χέρι και ένα όπλο στο άλλο. Μην αφήσετε το κλαδί ελιάς να πέσει από το χέρι μου! "

Παρά την απογοήτευση του Προέδρου Abbas με τους Αμερικανούς, εκφώνησε έναν συγκρατημένο λόγο, επανέλαβε την απόρριψη της λεγόμενης συμφωνίας του αιώνα, αλλά ταυτόχρονα εξέφρασε την πεποίθηση ότι αυτή δεν είναι πραγματικά το έργο του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, αλλά μάλλον το προϊόν κακών συμβουλών που έλαβε.  Κατέστησε σαφές ότι μεταξύ εκείνων που αγωνίζονται κατά του εν λόγω σχεδίου βρίσκονται μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας των Η.Π.Α.,  300 ανώτεροι αξιωματικοί που υπηρέτησαν στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ και σε πολλές άλλες εβραϊκές οργανώσεις ανά τον κόσμο και κάποιοι Ισραηλινοί.

Ο Πρόεδρος Αμπάς μεταφέρει τη θέση των Παλαιστινίων, ξεκαθαρίζοντας ότι ένα μονομερές σχέδιο που επιβάλλεται στην παλαιστινιακή πλευρά δεν θα φέρει ειρήνη, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα θνησιγενές  μνημόνιο κατανόησης μεταξύ του Τραμπ και του Νετανιάχου και αν ο παλαιστινιακός λαός χάσει την ελπίδα, όλα θα τιναχθούν στον αέρα. Είναι προφανές ότι για να απαλλαγεί από την επιζήμια επιρροή των Αμερικανών συμβούλων, πρέπει να πείσει τους Ισραηλινούς και το Κουαρτέτο ότι ο καλύτερος τρόπος για την προώθηση της ειρήνης και της ασφάλειας συνίσταται στις άμεσες διαπραγματεύσεις ή σε ένα διεθνές συνέδριο. Ο Πρόεδρός μου, απευθυνόμενος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την περασμένη εβδομάδα, δήλωσε ότι το λεγόμενο σχέδιο «μετατρέπει την πατρίδα μας σε κατακερματισμένα οικιστικά καταλύματα», περιγράφοντας τα εδάφη που οραματίζεται για ένα μελλοντικό κράτος της Παλαιστίνης ως «ελβετικό τυρί». Προσπαθούμε να αυξήσουμε την πίεση στο Ισραήλ μέσω διεθνών οργανισμών, επικαλούμενοι την πρόσφατη ανακοίνωση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σχετικά με περισσότερες από 100 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη και την κατάθεση νομικών υπομνημάτων στο Δ.Π.Δ. κατά των ισραηλινών εγκλημάτων.

Ο Πρόεδρος Αμπάς υπενθυμίζει στο Συμβούλιο Ασφαλείας την επιτυχή προσπάθεια απευθείας διαπραγματεύσεων Ισραηλινών και Παλαιστινιακών, που οδήγησαν στις Συμφωνίες του Όσλο, τις οποίες ονομάζει ως την καλύτερη "προσωρινή συμφωνία". Συναντήθηκε επίσης με τον πρώην πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ, με τον οποίο διεξήγαγε συζητήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ωριμάσει σε μια συμφωνία, αν δεν είχε επακολουθήσει η δίκη και η φυλάκιση του Ολμέρτ.

Ο αείμνηστος ηγέτης μου, Γιάσερ Αραφάτ, επέδειξε θάρρος και γενναιότητα όταν υπέγραψε τις συμφωνίες του Όσλο το 1993 (ονοματίζοντας την μάλιστα ως «η ειρήνη των γενναίων») μαζί με τον Ραμπίν ο οποίος δολοφονήθηκε από την άκρα δεξιά του Ισραήλ. Ο πρόεδρος Αμπάς επιδιώκει πολιτικό ρεαλισμό και διπλωματική ευστροφία από την άλλη πλευρά, αναζητώντας έναν ισραηλινό εταίρο ειρήνης. Αυτός ο εταίρος πρέπει να πεισθεί για την αναγκαιότητα δίκαιης ειρήνης για τον λαό του, όπως για τον λαό μας, για μια ειρηνευτική συμφωνία μέσω άμεσων σοβαρών διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του Κουαρτέτου ή υπό τη διεθνή αιγίδα με σημαντικό ρόλο για την ΕΕ, βάσει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, η οποία θα οδηγεί στην ίδρυση του ανεξάρτητου και κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους, στα προ του 1967 σύνορα με την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα. Αν υπογραφεί, θα μπορούσε να ονομαστεί "η ειρήνη των σοφών".

Αυτή είναι η μόνη βιώσιμη πορεία για τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη για την περιοχή μας και τις επόμενες γενιές.

ΧΟΣΕ ΜΑΡΤΙ: ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Από τις 13 μέχρι τις 26 Μαρτίου μια ξεχωριστή έκθεση θα λειτουργήσει στην Αθήνα. Βαλμένη στον κεντρικό σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα, θα είναι προσιτή στα μάτια των Αθηναίων. Όμως εκείνο που ζητάει αυτή η έκθεση φωτογραφίας, δεν είναι το αυτονόητο. Δε ζητάει μόνο να τη δούμε, μα και να την αισθανθούμε. Το μαρτυράει ο τίτλος της: ΧΟΣΕ ΜΑΡΤΙ – ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. Είναι μια έκθεση που γεννήθηκε πριν 200 χρόνια, μαζί με την Ελληνική Επανάσταση, μαζί με τον Κουβανό επαναστάτη Χοσέ Μαρτί. 

Ο Χοσέ Μαρτί είναι ο εθνικός ήρωας της Κούβας και συγκαταλέγεται στο πάνθεο των ηρώων όλης της Λ. Αμερικής. Πήρε μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του κουβανικού λαού ενάντια στην ισπανική επικυριαρχία. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του πνεύματος της ανεξαρτησίας, της ειρηνικής συνύπαρξης και προόδου των λαών της Αμερικής. Ο τίτλος του σπουδαίου έργου του «Η δική μας Αμερική», είναι σήμερα το σύνθημα που κυριαρχεί στα χείλη των λαών της ηπείρου.  

Ο Χοσέ Μαρτί, όπως κάθε ολοκληρωμένος άνθρωπος, υπήρξε μια πολυσχιδής προσωπικότητα, δάσκαλος, αρθρογράφος, διπλωμάτης, μεταφραστής, πολιτικός, αλλά και με σπουδαίο φιλολογικό έργο. Σπουδάζει Φιλοσοφία, Λογοτεχνία και Δίκαιο και γίνεται καθηγητής στην Κεντρική Παιδαγωγική Ακαδημία της Γουατεμάλας. Αργότερα στην Κούβα όταν του απαγορεύεται να ασκήσει τη δικηγορία, δουλεύει ως δάσκαλος. Θα υπηρετήσει ως πρόξενος για την Ουρουγουάη, την Παραγουάη και την Αργεντινή. Μεταφράζει ελληνικά έργα στα ισπανικά. Αρθρογραφεί σε διάφορες εφημερίδες στη διάρκεια της διαμονής του στις ΗΠΑ και ιδρύει την εφημερίδα PATRIA (ΠΑΤΡΙΔΑ). Οργανώνει το Κουβανικό Επαναστατικό Κόμμα, παίρνει μέρος σε μάχες όπου τραυματίζεται και τελικά σκοτώνεται στη μάχη τους Ντος Ρίος στις 19 Μαΐου 1895, μα προλαβαίνει να γράψει και σπουδαία λογοτεχνικά έργα. 

Η γνωριμία του με την Ελλάδα γίνεται από νωρίς στη διάρκεια των σπουδών του. Τα θαυμάσια πολιτιστικά κληροδοτήματα των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και ο αγώνας για ανεξαρτησία των σύγχρονων, του δίνουν έδαφος για να δημιουργήσει. Το περίφημο ποίημά του «Αμπντάλα», εμπνευσμένο από τη ζωή και τον αγώνα των δούλων, έχει σαφείς αναφορές στους αρχαίους Έλληνες τραγωδούς και κυρίως στον Αισχύλο. Το γράφει σε ηλικία μόλις 17 ετών και είναι ταυτόχρονα μια από τις πρώτες επαναστατικές του πράξεις, καθώς το δημοσιεύει στην εφημερίδα LA PATRIA LIBRE (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ) που την εκδίδει ο ίδιος, σε μια εποχή που η έκδοση εντύπων είναι απαγορευμένη στην Κούβα. Για τη δράση του αυτή συλλαμβάνεται και εξορίζεται. 

Η Ελλάδα έχει ήδη βρει τη θέση της στην καρδιά του και αυτό αντανακλάται στο έργο του. Σε πάνω από 1.400 αναφορές, θα ζωντανέψει εικόνες από 70 τουλάχιστον ελληνικές τοποθεσίες. Η Ολυμπία, ο Παρθενώνας, οι Μυκήνες, οι Θερμοπύλες, το Μεσολόγγι, η Αρκαδία, η Αθήνα, η Σπάρτη, η Κόρινθος, αλλά και ο Όλυμπος, ο Υμηττός, ο Αλφειός και τα ορυχεία Λαυρίου είναι μόνο μερικές από τις ελληνικές τοποθεσίες που ο Μαρτί  με τις αναφορές του θα βάλει στην καρδιά όλη της Λατινικής Αμερικής. Και είναι αυτό το αθάνατο και ατελείωτο ταξίδι της ψυχής που θα ζωντανέψει η έκθεση που ξεκινάει σε λίγες μέρες στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα στην Αθήνα. 

Η έκθεση δεν παρουσιάζεται πρώτη φορά. Μια πρώτη παρουσίαση έγινε στο Κέντρο Πολιτισμού της Πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα και έχει ήδη πάει στη Λευκάδα και στην Ικαρία, δύο ακόμα από τα μέρη που ξεχωριστά μνημονεύει ο Μαρτί. Και όπου πήγε έγινε κεντρικό θέμα, ολόκληρα  νησιά την απόλαυσαν, ανοίγοντας διάλογο με το όμορφο, μακρινό κι όμως γειτονικό νησί της Καραϊβικής, την Κούβα. 

Ο κ. Jose Oriol Merrero Martines, πρόξενος της Πρεσβείας της Κούβας στην Ελλάδα, είναι ο κύριος δημιουργός και υπεύθυνος της έκθεσης. Εμπνευσμένος από τον Μαρτί, ενθουσιασμένος που βρίσκεται στη χώρα μας, ταξίδεψε στα μέρη που αναφέρονται στο έργο του εθνικού ήρωα και τα φωτογράφισε με τη ματιά του Κουβανού, με τη ματιά του Μαρτί. 

Η έκθεση θα είναι δίγλωσση (στα ελληνικά και στα ισπανικά) και θα περιλαμβάνει 50 φωτογραφίες, αλλά και 40 αναφορές από το έργο του Χοσέ Μαρτί, μαζί με πλούσιο ενημερωτικό υλικό και τους ήχους της όμορφης μουσικής της Κούβας, ενώ την ημέρα των εγκαινίων, 13 Μαρτίου στις 5:00 το απόγευμα, θα δοθεί συναυλία από Κουβανούς καλλιτέχνες. 

Στην κουβέντα μας με τον κ. Oriol για την έκθεση, έκανε εντύπωση η σεμνότητα με την οποία προσπαθούσε να «κρύψει» τη συμβολή του, που ωστόσο ξεχώριζε από την πρώτη στιγμή. «Είναι μια προσφορά από τον έναν λαό στον άλλον» μας είπε κλείνοντας την κουβέντα. Και αυτή η φράση που δεν διευκρίνιζε από ποιον λαό προς ποιον είναι η προσφορά, γιατί έτσι είναι οι πράξεις ανάμεσα στους λαούς, χωρίς αρχή και τέλος, με συνεχή εναλλαγή πομπού και δέκτη, μας άγγιξε ιδιαίτερα. Η Κούβα μας ανοίγει την καρδιά της μέσα από τον εθνικό της ήρωα κι εμείς την καρδιά της πρωτεύουσας για να την υποδεχτούμε όπως της πρέπει.