Βασίλης Μακριδης
► Σε ένα πεδίο που, τις τελευταίες μέρες, δεν μας είχε απασχολήσει ιδιαίτερα, στο Συριακό, είχαμε ένα «εξαιρετικό» παράδειγμα του πώς εννοούν οι ΗΠΑ την «εξάλειψη της τρομοκρατίας»...
► Στην επαρχία Ντέιρ-Ελ-Ζορ υποτίθεται ότι τις τελευταίες εβδομάδες διεξάγεται μεγάλης κλίμακας επίθεση των Συριακών Δημοκρατικών δυνάμεων, της συμμαχίας, δηλαδή, όπου κατά κύριο λόγο πολεμούν Κούρδοι μαχητές και βρίσκεται, τυπικά τουλάχιστον, υπό την εποπτεία των ΗΠΑ, εναντίον όσων μαχητών του ISIS έχουν παραμείνει στην περιοχή.
► Η επίθεση αυτή, όμως, είναι τόσο... «εξαιρετικά» οργανωμένη, ώστε στην πόλη Ελ-Μπάχρα, της συγκεκριμένης επαρχίας, οι μαχητές του ISIS πραγματοποίησαν εκείνοι επίθεση σε στρατόπεδο προσφύγων και έπιασαν 700 (!!!) πολίτες ως ομήρους. Απαιτούν, μάλιστα, από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις την επιστροφή όλων των δικών τους αιχμαλώτων πολέμου ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση των ομήρων. Μεταξύ των ομήρων βρίσκονται και πολίτες δυτικών χωρών (ευρωπαϊκών και μη), που εργάζονταν ως μέλη ΜΚΟ στο στρατόπεδο προσφύγων...
► Εδώ και καιρό οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις που σταθμεύουν στην περιοχή δεν πραγματοποιούν, ουσιαστικά, ΚΑΜΙΑ στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των τζιχαντιστών, αφήνοντας όλη την «μαύρη» δουλειά στις δυνάμεις των Κούρδων του YPG, τις οποίες, επίσης εδώ και αρκετούς μήνες, έχουν πάψει να τροφοδοτούν με οπλισμό και πυρομαχικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μαχητική ικανότητα των Κούρδων...
► Πέραν τούτου, δύο αμερικανικά μαχητικά F-15 επιτέθηκαν (θεωρητικά «κατά λάθος») σε θέσεις Κούρδων απέναντι σε μαχητές του ISIS στο χωριό Χατζίν (στην ίδια επαρχία), με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 6 Κούρδοι μαχητές, άλλοι 15 να τραυματιστούν και, τελικά, το χωριό να περάσει στα χέρια των τζιχαντιστών...
► Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι όλα τα παραπάνω οφείλονται στην «ανικανότητα» των Αμερικανών να συντονίσουν μια επίθεση εναντίον των δυνάμεων του ISIS. Ο προφανής, για μένα τουλάχιστον, στόχος τους είναι η διαιώνιση και η παγίωση της δικής τους παρουσίας μέσω της διατήρησης του «μπαμπούλα» του ISIS, τον οποίο θα μπορούσαν να έχουν ξεπαστρέψει εδώ και μήνες...
► Ταυτόχρονα οι Αμερικανοί προσπαθούν να απεμπλακούν, σταδιακά, από την υποστήριξη προς τους Κούρδους, τους οποίους έχουν ήδη «πουλήσει» στην υπόθεση της Αφρίν και της Μανμπίτζ και, στην πραγματικότητα, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να έβλεπαν τους Τούρκους να μακελλεύουν τις δυνάμεις του YPG, εάν οι ίδιοι δεν χρειάζονταν την «έξωθεν καλή μαρτυρία» ότι τάχα πολεμούν εναντίον του ISIS και των λοιπών τζιχαντιστικών παραφυάδων...
► Το ζήτημα εδώ είναι οι ίδιοι οι Κούρδοι και, κυρίως, η ηγεσία τους στην περιοχή να καταλάβει το παιχνίδι που παίζουν στις πλάτες του λαού τους οι Αμερικανοί και να κάνουν τη μόνη «σοφή» κίνηση που τους απομένει: να έρθουν σε συμφωνία με την συριακή κυβέρνηση (οι Ρώσοι θα παίξουν, εν προκειμένω, τον ρόλο του διαμεσολαβητή για γνωστούς ιστορικούς και πολιτικούς λόγους) και να πετάξουν εκείνοι τους Αμερικανούς έξω από την όποια αντιτρομοκρατική συμμαχία. Για τους Κούρδους κάτι τέτοιο θα είναι, ουσιαστικά, «επιστροφή στην κοιτίδα τους», για τις δυνάμεις γύρω από τη συριακή κυβέρνηση μια μεγάλη τακτική νίκη με στρατηγικά χαρακτηριστικά και για τους Αμερικανούς ένα μεγάλο χτύπημα που πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να ξεπεράσουν και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν: στην πλήρη αποχώρησή τους από το έδαφος της Συρίας...
Βασίλης Μακρίδης
► Σε ένα πεδίο που, τις τελευταίες μέρες, δεν μας είχε απασχολήσει ιδιαίτερα, στο Συριακό, είχαμε ένα «εξαιρετικό» παράδειγμα του πώς εννοούν οι ΗΠΑ την «εξάλειψη της τρομοκρατίας»...
► Στην επαρχία Ντέιρ-Ελ-Ζορ υποτίθεται ότι τις τελευταίες εβδομάδες διεξάγεται μεγάλης κλίμακας επίθεση των Συριακών Δημοκρατικών δυνάμεων, της συμμαχίας, δηλαδή, όπου κατά κύριο λόγο πολεμούν Κούρδοι μαχητές και βρίσκεται, τυπικά τουλάχιστον, υπό την εποπτεία των ΗΠΑ, εναντίον όσων μαχητών του ISIS έχουν παραμείνει στην περιοχή.
► Η επίθεση αυτή, όμως, είναι τόσο... «εξαιρετικά» οργανωμένη, ώστε στην πόλη Ελ-Μπάχρα, της συγκεκριμένης επαρχίας, οι μαχητές του ISIS πραγματοποίησαν εκείνοι επίθεση σε στρατόπεδο προσφύγων και έπιασαν 700 (!!!) πολίτες ως ομήρους. Απαιτούν, μάλιστα, από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις την επιστροφή όλων των δικών τους αιχμαλώτων πολέμου ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση των ομήρων. Μεταξύ των ομήρων βρίσκονται και πολίτες δυτικών χωρών (ευρωπαϊκών και μη), που εργάζονταν ως μέλη ΜΚΟ στο στρατόπεδο προσφύγων...
► Εδώ και καιρό οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις που σταθμεύουν στην περιοχή δεν πραγματοποιούν, ουσιαστικά, ΚΑΜΙΑ στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των τζιχαντιστών, αφήνοντας όλη την «μαύρη» δουλειά στις δυνάμεις των Κούρδων του YPG, τις οποίες, επίσης εδώ και αρκετούς μήνες, έχουν πάψει να τροφοδοτούν με οπλισμό και πυρομαχικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μαχητική ικανότητα των Κούρδων...
► Πέραν τούτου, δύο αμερικανικά μαχητικά F-15 επιτέθηκαν (θεωρητικά «κατά λάθος») σε θέσεις Κούρδων απέναντι σε μαχητές του ISIS στο χωριό Χατζίν (στην ίδια επαρχία), με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 6 Κούρδοι μαχητές, άλλοι 15 να τραυματιστούν και, τελικά, το χωριό να περάσει στα χέρια των τζιχαντιστών...
► Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι όλα τα παραπάνω οφείλονται στην «ανικανότητα» των Αμερικανών να συντονίσουν μια επίθεση εναντίον των δυνάμεων του ISIS. Ο προφανής, για μένα τουλάχιστον, στόχος τους είναι η διαιώνιση και η παγίωση της δικής τους παρουσίας μέσω της διατήρησης του «μπαμπούλα» του ISIS, τον οποίο θα μπορούσαν να έχουν ξεπαστρέψει εδώ και μήνες...
► Ταυτόχρονα οι Αμερικανοί προσπαθούν να απεμπλακούν, σταδιακά, από την υποστήριξη προς τους Κούρδους, τους οποίους έχουν ήδη «πουλήσει» στην υπόθεση της Αφρίν και της Μανμπίτζ και, στην πραγματικότητα, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να έβλεπαν τους Τούρκους να μακελλεύουν τις δυνάμεις του YPG, εάν οι ίδιοι δεν χρειάζονταν την «έξωθεν καλή μαρτυρία» ότι τάχα πολεμούν εναντίον του ISIS και των λοιπών τζιχαντιστικών παραφυάδων...
► Το ζήτημα εδώ είναι οι ίδιοι οι Κούρδοι και, κυρίως, η ηγεσία τους στην περιοχή να καταλάβει το παιχνίδι που παίζουν στις πλάτες του λαού τους οι Αμερικανοί και να κάνουν τη μόνη «σοφή» κίνηση που τους απομένει: να έρθουν σε συμφωνία με την συριακή κυβέρνηση (οι Ρώσοι θα παίξουν, εν προκειμένω, τον ρόλο του διαμεσολαβητή για γνωστούς ιστορικούς και πολιτικούς λόγους) και να πετάξουν εκείνοι τους Αμερικανούς έξω από την όποια αντιτρομοκρατική συμμαχία. Για τους Κούρδους κάτι τέτοιο θα είναι, ουσιαστικά, «επιστροφή στην κοιτίδα τους», για τις δυνάμεις γύρω από τη συριακή κυβέρνηση μια μεγάλη τακτική νίκη με στρατηγικά χαρακτηριστικά και για τους Αμερικανούς ένα μεγάλο χτύπημα που πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να ξεπεράσουν και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν: στην πλήρη αποχώρησή τους από το έδαφος της Συρίας...
Δημοσιεύτηκε στη ΣΦΗΚΑ την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου
Βασίλης Μακρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου